Leven zonder strijkijzer

Tijd voor nog een shocker: ik strijk nooit. Meneer WEcotip ook niet. Dat zou ook niet gaan, want we hebben geen strijkijzer of strijkplank. Dat is al jaren zo en in al die tijd heeft nog niemand mij van een ongestreken uiterlijk beschuldigd. Hoewel ik er na deze onthulling natuurlijk op kan rekenen dat er met arendsogen naar een paar kreukjes zal gespeurd worden.

Minimalistisch…

Ik streef ernaar enkel spullen te bezitten die ik echt nodig heb of die me gelukkig maken. Aan dat laatste criterium voldoet een strijkijzer voor mij nu niet bepaald. Er zijn mensen die zeggen dat ze strijken leuk of rustgevend vinden. Blijkbaar ontbreekt mij zelfs de empathie om me daarin te kunnen inleven.

De tweede voorwaarde, iets echt nodig hebben, is een interessante. Er is bitter weinig dat we echt nodig hebben om goed te leven. Daar tegenover staan massa’s spullen die volgens slimme marketingcampagnes of maatschappelijke verwachtingen niet mogen ontbreken in een ‘normaal’ leven. In elk geval is mijn leven zonder strijkijzer niet minder kwalitatief geworden. Au contraire.

… en duurzaam

Een minimalistische keuze is meestal een duurzame keuze. Efficiënter of minder strijken kan natuurlijk ons energieverbruik een beetje omlaag halen. Net als alle toestellen die warmte produceren, verbruikt een strijkijzer behoorlijk veel energie. Maar ondertussen is dankzij het toenemende gebruik van levenscyclusanalyses (mijn grote liefde) al lang geweten dat de grootste milieubelasting van de meeste toestellen al achter de rug is voor ze zelfs maar uitgepakt worden door de consument. En ook de belasting bij de afvalverwerking is niet min. Een toestel níet kopen is dus een veel duurzamere keuze dan het te kopen en weinig te gebruiken.

Hoe ik mijn kleren dan wel toonbaar houd

Trek ik dan elke dag een paar verkreukelde kledingstukken uit mijn nonchalant volgepropte kleerkast? Kan het me helemaal niets schelen hoe ik erbij loop? Dat nu ook weer niet. Mijn kleren zijn eigenlijk helemaal niet zo verkreukeld, want ik heb een aantal gewoontes die alles toch deftig houden.

Vochtige kleren die uit de wasmachine komen, trek ik meteen terug in de juiste vorm. Overhemden, jurkjes en delicate stukken hang ik te drogen aan kapstokken. Die kunnen zo de kast in als de was droog is. Zware kledingstukken die tijdens het drogen kunnen scheeftrekken onder hun eigene gewicht leg ik plat te drogen. De rest van de was hang ik gewoon mooi op en dan komt alles goed. De droge was die niet aan kapstokken hangt, plooi ik netjes op. Ongelooflijk hoe goed een stapel goed geplooide t-shirts of lakens zichzelf in de kast gladstrijkt onder het eigen gewicht. Zo appreciëren we de zwaartekracht ook nog eens.

IMG_4034

Meneer WEcotip staat ook eens model met ongestreken hemd en eeuwig opgestroopte mouwen. Fiet-fieuw! Met dit exemplaar is al gefietst, getreind en gewerkt. (Het hemd, bedoel ik.)

Hoewel ik tegenover mezelf vrij kritisch ben als het aankomt op een verzorgd uiterlijk, vind ik dat mijn strijkloze methode helemaal volstaat. Meer nog: het bespaart me een vervelend klusje én de frustratie van verse rimpels en kreukels na een lange trein- of autorit. Want mijn kleren waren toch niet pas gestreken. En ik hoef geen plaats te vinden om een strijkijzer en strijkplank weg te stouwen. Kleiner huis, goedkoper huis!

Natuurlijk past een bestaan zonder strijkijzer niet in elke levensstijl. Als ik elke dag in contact zou komen met wereldleiders of andere gewichtige topfiguren, streek ik mijn kleren misschien wel. Of toch de zichtbare delen. Maar verder? Ik denk dat het voor veel meer mensen een opluchting kan zijn om te bedenken: hé, dit móét helemaal niet!

WEcotip # 31: stel je eens een bestaan voor zonder hopen strijk. Ja, zo makkelijk kan het leven dus zijn. Bijna iedereen vindt dat hij of zij te weinig vrije tijd heeft om leuke dingen te doen, omdat er zoveel gedaan ‘moet’ worden. Ja maar… van wie moeten we dat? En waarom? Het vraagt een beetje moet moed, maar ik vind dat het helpt om het antwoord op die vraag eens goed te overdenken. Moet het omdat je anders de stad uitgejaagd wordt door een razende massa strak gestrekenen? Omdat je moeder, grootmoeder en overgrootmoeder ook hun onderbroeken streken? Of misschien omdat de familie anders gaat roddelen? Laat het maar even bezinken.

En jij, ben jij een fervente strijker? Als je een dappere en legendarische eerste poging doet om eens wat kleren ongestreken te laten, laat me dan zeker weten hoe het was! Ik ben hier om je emotioneel te ondersteunen.

9 gedachtes over “Leven zonder strijkijzer

  1. Ik strijk al jaren niet meer frequent, maar dat was voornamelijk uit luiaardij 😀 Het voordeel is dat ik veel synthetische kleding heb die geen strijken behoeft… wat natuurlijk ook weer niet zo goed is voor het milieu maar bon. Het lief zijn hemden worden net als bij u nat op een kapstop gehangen en kunnen er dan meestal wel mee door. (De regel was: als gij wilt dat er iets gestreken wordt, doet ge het zelf, dus hij strijkt ook niet.) Ik heb mijn strijkijzer nog niet weggedaan want heel af en toe is er iets dat echt moet worden gestreken (omdat het bijvoorbeeld verfrommeld uit de kast komt want lalala niet goed weggehangen).

  2. Bij mij worden alleen de overhemden en af-en-toe al eens een geklede broek gestreken (daar ‘moet’ zo’n vervelende vouw in zitten). Het is een simpel (geen stoom), energie-vriendelijker strijkijzer en bovendien deel ik het met de buurvrouw! Handig!

    Mijn wederhelft heeft al enkele keren geoppert dat wassen zo veel simpeler zou zijn met een droogmachine maar ik denk dat dat nog een veel grotere energieslorper is dan een strijkijzer (https://www.milieucentraal.nl/energie-besparen/apparaten-en-verlichting/huishoudelijke-apparaten/wasdroger/ ). De meeste tijd gaat bij mij naar alles netjes omhoog hangen om te drogen (en strijken te vermijden) en daarna alles opplooien. Ook met de droogmachine heb je nog steeds al het plooiwerk en volgens mij komt de kleding met meer kreuken uit de droogkast…

    Met de winter is was droog krijgen echter niet zo simpel, vooral omdat ik meestal enkele wasmanden allemaal op 1 dag was en dat is een hele boel om te drogen.
    Heb je tips voor plaatsbesparende droogrekjes? Ik zag overlaatst een ‘Hangbird’ rekje dat aan het plafond kan; lijkt me een tof DIY projectje… ooit 🙂

    • Bedankt voor je interessante reactie!

      Ik vind het fantastisch dat je je strijkijzer deelt met de buurvrouw 😀 Delen is duurzaam! En uiteindelijk hebben jullie gelijk, je hebt je strijkijzer toch niet zo vaak nodig dat je het constant in je eigen huis moet hebben.

      Ja, ik vrees dat de droogkast een enorme energieslorper is! Ik vond een jaar geleden eens een indrukwekkend gedetailleerde vergelijking van het energieverbruik van droogkast vs. droogrek (rekening houdend met restwarmte van de droogkast en extra verwarming bij droogrek), en zowel in de winter, als de zomer blijft een droogrek de allerbeste optie. Jammer genoeg vind ik de link nu niet meer terug.

      Ik heb twee droogrekken en ik zet ze meestal in twee verschillende ruimtes die ik goed ventileer, zodat het vocht zo snel mogelijk weg is. Ze lijken op het ‘FROST’ droogrek van Ikea, met zo veel mogelijk verdiepingen en plaatsjes om te hangen 🙂 Maar zo’n Hangbird, dat zou inderdaad een leuke DIY zijn!! Ziet er heel goed uit. Mocht je die ooit maken, mag je zeker iets laten weten 😀

  3. Ik heb, met een gezin van vijf, maximum 1 strijkmand per veertien dagen omdat ik heel verl niet strijk. Wat kreukvrij van de waslijn komt strijk ik niet. Dit om tijd, werk en energie te sparen. Er zonder zou ik niet kunnen maar beperk het wel tot het meest noodzakelijke.
    Ps ik heb je er nog nooit gekreukt bij zien lopen hoor.

    • Hé wat leuk zeg, een eco-moeder 😀 Dan ben je vast goed op je gemak met dat niet-strijken!

      Ik zag jammer genoeg nu pas dat je reactie automatisch bij de spam terechtgekomen was, hopelijk is dat niet eerder gebeurd! Ik hou het nu wat beter in de gaten hoor 🙂

Reageer